Geweldloze communicatie is ontwikkeld door Marshall Rosenberg en is gebaseerd op zijn promotie onderzoek naar invloed van taal en naar de gewelddadigheid van onze manier van communiceren. GeÏnspireerd door Carl Rogers en Mahatma Gandi heeft hij een dynamisch communicatiemodel ontwikkeld. De kern van geweldloosheid is dat men de intentie heeft om met de behoeften van de ander rekening te houden en deze niet te schaden.
Het model bevat niets nieuws volgens Rosenberg. Alles wat in het model is geïntegreerd is al eeuwen bekend. Het is gebaseerd op bewuster communiceren. De cyclus van geweldloze communicatie is als volgt weer te geven:
Cycus geweldloze communicatie
In de cyclus staan twee personen – jij en ik – die hun waarnemingen, gevoelens, behoeften en verzoeken uitwisselen. Dit gebeurt vanuit de intentie om respectvol te zijn naar elk gevoel en elke behoefte.
De onderdelen toegelicht:
Waarneming →
Gevoel →
Behoefte →
Verzoek →
Elementen geweldloze communicatie
Er is volgens Rosenberg geen specifieke kennis of vaardigheid nodig om het model toe te passen. Wat wel nodig is is bewustzijn en vasthoudendheid aan het model. Volgens Rosenberg kun je in je eentje een constructief proces op gang brengen door geweldloos te communiceren. Uiteindelijk zal de ander gaan meedoen als hij onze intentie ervaart en dan ontstaat wederkerigheid. Volgens Rosenberg ontstaat er een dans die veiligheid creëert en harmonie te weeg brengt. Hoe simpel het model ook lijkt, makkelijk is het niet. Oude gewoonten zoals het verbinden van oordelen aan waarnemingen en het niet uiten van gevoelens moeten namelijk afgeleerd worden.